G R Y B U E R 

Fuglar har alltid vore ei lenkje mellom verdane – mellom hav og land, mellom det vi kjenner og det vi berre anar. Nokre av dei har forsvunne, stilna, gløymde i vinden. Nokre forsvann fordi vi ikkje såg dei. Nokre forsvann fordi vi såg dei for mykje. Nokre forsvann fordi vi ikkje forstod at dei også var ein del av oss. Dette heftet er ikkje ei ornitologisk handbok. Det er ei loggbok over dei fuglane vi ikkje lenger ser – eller som vi kanskje aldri har sett. Nokre av dei har eksistert. Nokre har kanskje aldri gjort det. Nokre ventar framleis på å bli oppdaga. I ei tid då havet og himmelen var rikare, delte vi verda med skapningar som no berre lever i skuggane av minnet. Blant desse var Pinguinus impennis, kjend som geirfuglen, ein gong talrik langs Atlanterhavets kystar. Også Ectopistes migratorius, vandredua, med flokkar som formørka himmelen over Nord-Amerika. I dei tette skogane på Hawaii song Moho braccatus, Kauai-honningetaren, sin siste melodi. Desse artane, saman med mange andre, har forsvunne frå vår jord, deira namn og historier falma frå vår kollektive medvit. Lat oss gjennom denne boka minnast dei, og reflektere over vår rolle i å bevare det som enno lever. Kva skjer med ei verd når vi gløymer namna på dei som ein gong flaug over oss? Kva skjer når fugletrekk ikkje lenger finst på kartet, men berre i minnet til dei som hugsar? Dette er siste observasjonar.